آقای ربات

همش میگه بهم. همش میگه هیچوقت دیر نمیشه! منو ببین توی 36 سالگیم روانشناسی رو شروع کردم! یه بچه داشتم، افسردگی بعد زایمان داشتم و الان توی 42 سالگیم دکترای روانشناسی دارم و هیچکس از همکلاسیام که از من کوچیکتر بودن هم به این نقطه هنوز نرسیدن! پس نگو دیر میشه. باشه... نمیگم. منم بالاخره یه روزی اون لپ‌تاپ گیمینگ ایسوس TUF A15 رو میخرم! حالا مهم نیست اون روز حال بازی کردن داشته باشم یا نه. یه روزی بالاخره اون دوچرخه‌ای که دوست دارم رو میخرم، اوکی مهم نیست اگر دیگه نمیشد باهاش برم طبیعت. اون لاماری مشکیه که هر جا میبینم دلم غش میره رو بالاخره یه روز میخرم، مهم نیست کسی یا جایی رو نداشته باشم که سوارش کنم و بریم اونجا! بالاخره یه روزی دکترا بیوتک داروییم رو میگیرم میکوبم تو صورتم تو آینه میگم اینم از این! بالاخره داروساز شدی! مهم نیست که تو نباشی که بهم افتخار کنی! بالاخره یه روز میام سر کوچه‌تون، با مدرک دکترا با لاماری مشکی، که اتفاق روزبه بمانی رو پلی کردم توش، مهم نیست ببینم اسپند دود میکنن عروسیه.....! اره دکتر! هیچوقت دیر نمیشه. هیچوقت. حالا نذار دیگه برات بگم که مامانمو بالاخره یه روز میبرم مکه! میبرم جنگلای گیلان رو ببینه، میبرم دریا سوار قایق میشیم. یه ویلا توی کلاردشت میگیرم یه روزی! مهم نیست اون روز دیگه بهانه‌ای برای سفر کردن نداشته باشم، یا مهمونایی که اونجا جمع شیم بگیم بخندیم. هیچوقت دیر نمیشه دکتر. تو راست میگی. یاد اون روزایی افتادم که بچه بودم، پولامو جمع کردم برای خودم کاپشن بخرم، وقتی خریدم، برفا آب شده بودن، هوا گرم شده بود :)